Voorbeschouwing: Tour de France week 2 (17/7 – 21/7)

Photo credit: Stephen Colebourne Col de Tourmalet via Flickr (license)

Geplaatst op 16 jul, 2019

Nadat we vorige week voorbeschouwden op een van de leukste openingsweken van de Tour de France in jaren. Is het inmiddels tijd om vooruit te blikken op wat de tweede week in petto heeft. In het kort? één sprintetappe, één tijdrit en een hoop bergen. We gaan de Pyreneeën in!

Etappe 11
Albi – Saint-Flour

Hoewel de etappe niet hélemaal biljartlakenvlak is, zullen de mannen die van zichzelf weten dat ze doorgaans niet zo lekker uit een rustdag komen opgelucht ademhalen. Etappe 11 wordt namelijk, zoals wij vanaf de bank beoordelen, een makkie. Zeker als je het vergelijkt met de etappe na de eerste rustdag van vorig jaar

Toch blijft het de Tour en zitten er ook in deze rit nog wel twee gecategoriseerde klimmen. Waarvan de eerste de Côte de Tonnac (3e cat. 3,6 km á 4,9% gem.) het zwaarst is. Rond kilometerpunt 77 volgt dan van de  4e categorie de Côte de Castelnau-de-Montmirail (2,5 km á 3,8% gem.). De resterende kilometers is het constant lichtjes op-en-af (met zelfs nog een pukkeltje op 5 kilometer van de meet.) Maar niet in een mate dat het de sprinters schrik zal aanjagen. In Saint-Flour verwachten we gewoon een sprint tussen alle favorieten en een vergelijkbare uitslag als die van etappe 7.

Usual suspects
Ewan, Groenewegen, Sagan, Viviani

Let ook op
Bonifazio, Nizzolo, Philipsen


Etappe 12
Toulouse – Bagnères-de-Bigorre

Daar is ‘ie dan, de allereerste Pyreneeën-rit van deze Tour de France. We beginnen vanuit het vertrek in Toulouse nog rustig met een vlakke aanloop van 130 kilometer naar de Col de Peyresourde (13,2 km á 7% gem.) Deze wordt beklommen van de Bagneres-de-Luchon kant. Vorig jaar werd de Peyresourde al van dezelfde kant beklommen in de ultrakorte rit met Formule 1-start. Destijds werd er ook nog verder geklommen naar de top van de Peyragude waar de Est Tanel Kangert als eerste boven kwam.


Wil je op de hoogte blijven? Volg ons dan op onze social kanalen!


Dit jaar ligt het in de lijn der verwachting dat er wederom een aanvaller uit de vroege vlucht als eerste boven komt op de Peyresourde. Denk bijvoorbeeld aan renners die verwikkeld zijn in de strijd om de bergtrui. Al staat Giulio Ciccone misschien te kort om zoveel ruimte krijgen. Als we fastforwarden naar het vervolg van de etappe is het namelijk niet ondenkbaar dat de vluchtersgroep ook gaat strijden voor de etappezege. Want na afdaling van de Peyresourde staat al direct de laatste col van de etappe op het menu: Hourquette D’Ancizan (9,9 km á 7,5% gem.). Na deze beklimming van de 1e categorie rest er slechts een lange afdaling van bijna 30 kilometer tot de finishlijn in Bagnères-de-Bigorre.

Tour de France- etappe 12

Vaak zijn dit soort Pyreneeén ritten met twee relatief simpele cols en en een afdaling richting de finish, voer voor de aanvallers (2016, 2018). Of de kopgroep deze etappe ook het peloton voor gaat blijven, hangt echter af van de ploegtactieken.

Julian Alaphilippe en Warren Barguil zijn bijvoorbeeld twee renners die we hier normaal gesproken in een kopgroep verwachten. De kans is alleen vrij groot dat eerstgenoemde deze etappe nog in de Maillot Jaune rijdt. Weerhoudt dat Alaphilippe om mee te zitten in de vroege vlucht, of springt hij doodleuk mee in het geel? Laat het peloton hem uberhaupt wel wegrijden in het geel? En als Alaphilippe in het peloton blijft zitten, houdt Deceuninck-Quickstep dan het gat met de koplopers klein wanneer Barguil of Ciccone erin zit, of laten ze het lopen om Alaphilippe te sparen voor de beklimmingen?

Kortom: het zou wel eens een interessant tactisch spelletje kunnen worden waarvan onze verwachte uitkomst is dat een kopgroep standhoudt en voor de ritwinst gaat rijden. Met een slag om de arm, want het zou óók zomaar kunnen dat er een groep van 30 man gaat sprinten voor de ritwinst.


Usual Suspects
Teuns, De Gendt, Herrada, Wellens,

Let ook op
Gesbert, Kelderman, Mohoric, Rui Costa

Etappe 13
Pau – Pau (ITT)


Pau is een van de meest bezochte start-/aankomstplaatsen in de Tour de France en dat komt vooral omdat het vanwege de ligging geschikt is voor zowel sprint, als bergetappes. Zo wonnen onder andere Jean-Paul van Poppel, Gerrie Knetemann en Erik Breukink Touretappes in de Franse stad.  Vrijdag is de omgeving van Pau het toneel van de enige individuele tijdrit in deze Tour de France.

Tour de France – etappe 13 ITT (bron:letour.fr)

De Romain Bardet’s en Nairo Quintana’s van het peloton zullen gematigd content zijn met deze tijdrit. Hij is namelijk niet al te lang, en bovendien niet al te vlak. Eigenschappen die er waarschijnlijk voor zorgen dat het verlies voor pure klimmers nog een beetje binnen de perken blijft. Toch zullen eerstgenoemden de tijdrit niet gaan winnen. Wie dan wel?

Zoals gezegd is het parcours niet helemaal vlak. Zo zitten er nogal wat punchy hellingen in. Bijvoorbeeld de Côte des Gelos (1,1 km. Á 7,7% gem.) tussen Gelos en Cériset en vervolgens de iets kortere Côte d’Esquillot. Pittige hellingen waar de rouleurs aardig uit hun tempo worden gehaald. Daarna moet er uiteraard ook worden gedaald. En dat gebeurt in deze tijdrit niet over grote snelwegen, maar vooral over wat smallere paadjes. Een voordeel dus voor de mannen die met zelfvertrouwen door de bochten knallen.

Usual Suspects
Van Aert, Dennis, Tony Martin, Lampaert

Let ook op
Kragh Andersen, Langeveld, Kwiatkowski, Tratnik


Etappe 14:
Tarbes – Tourmalet

Er zijn deze Tour de France drie enorm korte bergritten. Deze etappe, die het peloton vanuit Tarbes de Tourmalet op leidt, is de eerste van die drie. In slechts 117,5 km bedwingen de renners maar liefst drie gecategoriseerde klimmen. Toegegeven de eerste van de drie is een inkomertje.

Tour de France – etappe 14 (bron:letour.fr)

De Côte de Labatmale (1,4 km á 6,7% gem.) is een col van de 4e categorie en na 18 kilometer koers een mooie springplank voor de vroege aanvallers om op weg te springen. Na een korte afdaling loopt de weg vervolgens al weer gauw licht omhoog richting de voet van de Col du Soulor (11,9 km á 7,8% gem.). Maar uiteindelijk draait het allemaal om de slotklim van vandaag: Le Col du Tourmalet.

De meest beklommen berg van de Tour de France is ook dit jaar weer opgenomen in de Ronde van Frankrijk en op de Tourmalet gaat ongetwijfeld het vuurwerk losbarsten in deze korte etappe. Het is immers de allereerste berg van Hors Categorie deze Tour de France en de klimmers zullen elkaar wel willen testen. De Tourmalet is op zich een vrij goedlopende klim met een gemiddeld stijgingspercentage van 7,4%. Het venijn van de klim zit hem echter in de staart, maar ook vooral in de lengte: 19 kilometer. Ongeveer twee keer de Alpe d’Huez bovenop elkaar.

Col du Tourmalet (bron:letour.fr)

Omdat het zo’n korte rit is denken we dat de klassementsmannen hier gaan strijden voor de ritzege en de Souvenir Jacques Goddet. Tegelijkertijd moeten de sprinters zich inspannen om niet buiten de tijd binnen te komen. Zij mogen, uitgaand van het middelste tijdschema, zo’n 37 minuten verliezen op de winnaar.

Usual Suspects
Bernal, Pinot, Kruijswijk, Quintana

Let ook op
Buchmann, Gaudu, Landa, Mas

Etappe 15:
Limoux – Foix Prat d’Albis

De vijftiende etappe van komende zondag is de laatste voor de rustdag en de laatste door de Pyreneeën. Geen beklimmingen van de buitencategorie vandaag, maar wel vier van de 1e . Drie van die cols vinden we terug in de tweede helft van de koers. Omdat we vermoeden dat de koers daar ongeveer wel écht los zal barsten, pikken we in bij de 2e beklimming van de dag: de Port de Lers (11,4 km á 7% gem.).

Tour de France – etappe 15 (bron:letour.fr)

Vermoedelijk gaan de aanvallers hier met een ruime voorsprong op het peloton de bergpunten oprapen en hetzelfde geld ook nog voor de Mur de Péguère (9,3 km á 7,9%). Die Mur de Péguère is trouwens een pittig klimmetje, want voor de laatste drie kilometer staat een gemiddeld stijgingspercentage van 12%.

Mur de Péguère (bron:letour.fr)

Na een redelijk lange afdaling volgt dan tot slot nog de beklimming van de Prat d’Albis. Een klim van 12 kilometer met een gemiddeld stijgingspercentage van 6,9%. Maar vooral de eerste helft van die klim is het pittigst. Uiteindelijk geven wij een grote vluchtersgroep een grote kans van slagen op dit terrein. Het zijn immers niet de allerzwaarste beklimmingen waar zondag over wordt gekoerst en de klassementsmannen zullen waarschijnlijk hun kruit drooghouden tot de Mur de Péguère of de slotklim.

Usual Suspects
Barguil, Herrada, Nibali, Woods

Let ook op
Dennis, Fraile, Kreuziger, Skujins

# # #