Preview: Tour of Turkey 2017 (10/10-15/10)

Morgen start in Turkije het voorlaatste Worldtour-evenement van 2017. Staat er hierna dan nóg een Worldtour-wedstrijd op de kalender? Hoor ik u denken..  Jazeker! De kakelverse Tour of Guangxi, in China dus, wordt tussen 19 en 24 oktober verreden. Na het weekend gaan we aandacht besteden aan deze nieuwe ronde.

Maar nu eerst de Presidential Cycling Tour of Turkey 2017, zoals de etappekoers die vandaag in Alanya van start gaat voluit heet.

De organisatoren hadden waarschijnlijk gehoopt dat met de switch van het drukke voorjaar naar een stuk later in het seizoen meer WorldTour-teams op hun uitnodiging in zouden gaan. In 2016 stonden namelijk slechts twee teams uit de hoogste divisie aan de start in Istanbul.

Nu zouden we hier een hele uiteenzetting kunnen geven over politieke situatie in het land en de veiligheidsoverwegingen van de diverse niet aanwezige WorldTour-teams, maar daarvoor lijkt ons een dergelijke preview niet helemaal de juiste plaats en gelegenheid.

Laten we het daarom ook maar positief benaderen: de vier WorldTour-equipes die dit jaar wel aan de start staan zijn een verdubbeling ten opzichte van vorig jaar. Nog steeds veel te weinig, als je het ons (en waarschijnlijk ook de UCI) vraagt, maar aan de andere kant: dit is een uitgelezen kans voor pro-continentale teams als Androni, Bardiani, Caja-Rural en WB-Veranclassic om te schitteren in een groot evenement.

Naast Bora, Trek, UAE, Astana en diverse Pro-continentale teams staat hier tevens een Turks Nationaal team aan de start. Met name hun renner Ahmet Örken gaan we deze week wel een paar keer zien.

In deze vooruitblijk bespreken we het parcours, enkele favorieten per etappe en tot slot geven we ons sterrenstelsel voor het eindklassement.

PARCOURS

Etappe 1

Alanya – Kemer 176.6 km

 

Beide kustplaatsen, waarvan vertrekplaats Alanya elk jaar door menig landgenoot in het kader van een all-inclusive zonvakantie wordt bezocht, fungeerden vorig jaar nog al gaststeden voor etappe 5. Toen werd het een massasprint waarin Jakub Mareczko zijn wiel nét voor Andre Greipel over de meet wist te drukken. We verwachten ook dit jaar weer een sprint hier en ook een erg snelle finale. De aanloop naar de finishlijn is namelijk behoorlijk ongecompliceerd.

Wie kun je verwachten:
Bennett, Theuns, Minali, Jules, Kump, Porsev, Örken, Cecchin

Wie zou kunnen verrassen:
Koch, Benfatto, Consonni, Bertazzo

 

Etappe 2

Kumluca – Fethiye 206 km

 

 

Voor de start van deze etappe schuiven we iets op van de finishplaats van gisteren richting Kamluca, maar als je de kaart genoeg uitzoomt, sluit het bijna naadloos aan op de finishplaats van de vorige etappe.

De route van de langste etappe van de Tour of Turkey loopt niet geheel langs de kust, maar wel voor een aanzienlijk deel. Ook de finish is in een kustplaats: Fethiye.

Deze etappe gaat over een stuk lastiger terrein dan de eerste dag. Na ongeveer 46 kilometer wordt er al een keer serieus geklommen. Vervolgens rijdt men ettelijke tientallen kilometers over een soort plateau. Het wordt ook daarna nooit echt vlak, maar ook weer niet dermate zwaar dat sprinters in goede vorm niet terug zouden kunnen keren.

Het laatste obstakel dat een sprint kan dwarsbomen ligt al in het begin van de laatste 40 kilometer. Wat ons betreft te vroeg om de aanwezige sprinters de das om te doen. Op naar de finishlijn gaat het langs de boulevard en hoeft het peloton alleen in de slotkilometer nog een knik van 90 graden te verwerken. Een mooi decor voor een massasprint onder de Turkse najaarszon.

Wie kun je verwachten:
Bennett, Theuns, Minali, Jules, Kump, Porsev, Örken, Cecchin

Wie zou kunnen verrassen:
Koch, Benfatto, Consonni, Bertazzo

 

Etappe 3

Fethiye – Marmaris 128.6 km

 

Op dag drie wordt er vanuit Fethiye vetrokkenen en vertoeft het peloton de hele dag op een en dezelfde autoweg: de d400.
Deze weg begint helemaal aan de andere kant van Turkije, bij  Azerbeidjan, en voert o.a. langs de grens met Irak en Syrië om uiteindelijk  vele kilometers verderop  te eindigen op het schiereiland Datca, onder Bodrum. De etappe van deze dag is met slechts 128 kilometer trouwens de kortste van deze editie van de Ronde van Turkije.

Aan het begin van het parcours ligt een kort klimmetje. De rest van de middag is betrekkelijk eenvoudig en kan er rustig gewerkt worden aan het inlopen van de onvermijdelijke vlucht van de dag.

Of de hoofdrol in de finale is weggelegd voor de pure sprinters valt nog te bezien. Er liggen nog 2 klimmetjes in de laatste 30 kilometer, waarvan de top van de laatste gevaarlijk dicht op de finish in Marmaris ligt. Deze beklimming van ongeveer 3 kilometer (een beetje afhankelijk vanaf welk punt je begint te rekenen) kent een stijgingspercentage die niet boven de 10% lijkt te komen.

We verwachten hier geen klimmersfestijn waarbij slechts een klein groepje overblijft, maar het is wel een geschikt punt om iets te proberen als je een goede dag denkt te hebben. Heuvelmannen in vorm moeten hier nog wel overheen kunnen komen en het is dus aan hun om eventuele avonturiers onder de duim te houden.

Wie kun je  verwachten:
Prades, Gavazzi, Theuns, Belletti, Ulissi, Schwarzmann

Wie zouden kunnen verrassen:
Albanese, Masnada, Vendrame

 

Etappe 4

Marmaris – Selçuk  205,3 km

 

Op deze dag wordt er noordwaarts gekoerst richting Selçuk, een toeristische trekpleister in de buurt van de bekende havenplaats Kusadasi. Hemelsbreed ook niet ver van het Griekse eiland Samos, de ronde komt dus langzamerhand al in de buurt van Europa. Vanaf de start wordt er eigenlijk meteen heuvelop gereden en ook in de kilometers die volgen wordt het voor sommigen in het peloton op de tanden bijten.

Na deze pittige start belandt het peloton in iets rustiger vaarwater. Het venijn zit ‘m wederom in de staart vandaag, want na een vrij glooiende beklimming op dertig kilometer van de meet, moet om de finishlijn te bereiken ook nog een aantal kilometers geklommen worden. Als je naar het door de organisatie gecommuniceerde hoogteprofiel kijkt, dan zou je de conclusie kunnen trekken dat dit een muur betreft, maar dat valt mee.

Na een beetje rekenen dichten wij de circa 5 kilometer lange klim een stijgingspercentage van 8 à 9 procent toe. Niet buitenaards, maar voor de niet-klimmers wel een paar kilometer te lang natuurlijk. Voor deze etappe kijken wij daarom vooral naar het type puncheur en klimmer. De beste kans voor een kopman om zijn slag te slaan voor het eindklassement.

Wie kun je verwachten:
Ulissi, Chernetskii, Martinez, Hansen, Pantano, Turrin

Wie zouden kunnen verrassen:
Ravasi, Butler, Molina, Celano, Arslanov

 

Etappe 5

Selcuk – İzmir 166 km

 

Dit is de laatste etappe voor de transfer naar de afsluitende etappe en grande finale in Istanbul. Vertrekplaats is ook op deze dag weer de aankomstplaats van de dag ervoor: Selcuk. Er wordt over een 166 kilometer lang parcours door het binnenland naar de miljoenenstad Izmir gereden. Op het parcours liggen twee pittige beklimmingen, en waar in de gemiddelde ronde dit voor een zekere selectie zou zorgen, is dat in Turkije niet altijd het geval..

Na een identieke etappe in 2015 wist  namelijk Mark Cavendish, niet bepaald een klimmer, als eerste over streep te komen in de straten van Izmir. Noem ons eigenwijs, maar wij nemen niet klakkeloos aan dat een  pure sprinter dit kunstje zomaar kan herhalen. Wij noteren daarom voornamelijk renners die snel zijn, maar vooral ook goed een heuvel over kunnen.

Wie kun je verwachten:
Theuns, Prades, Belletti, Gavazzi, Albanese, Ulissi

Wie zouden kunnen verrassen:
Paluta,  Masnada, Turrin

 

Etappe 6

Istanbul – Istanbul 143,7 km

Na een transfer wordt de slotdag verreden in en om de Turkse hoofdstad Istanbul. Los van alles wat reeds is gezegd en geschreven in de aanloop naar deze editie, blijft deze stad gewoon een prachtige locatie voor een wielerkoers. Begrijp ons niet verkeerd, de Kapelmuur is gewijde grond en aankomen op de Champs-élysées na een zware Tour blijft natuurlijk de droom van iedere renner, maar in één etappe eerst de oversteek van Azië naar Europa maken en vervolgens in de slotkilometers langs de Bosporus fietsen om tegen het decor van de gracieuze Blauwe Moskee over de eindstreep te komen, lijkt ons toch ook niet verkeerd!?

 

 

Over de uitkomst zijn we een beetje in dubio: de kans is groot dat er ook hier weer gesprint gaat worden, maar aan de andere kant: dit is al koersdag 6 en zijn mogelijk zijn er al topsprinters afgestapt of uitgevallen. In dat geval zou een finale zomaar een stuk minder gestructureerd uit kunnen pakken, met meer demarrages en een verrassende winnaar.

Wie kun je verwachten:
Theuns, Gavazzi, Consonni, Barbin, Schwarzmann

Wie zouden kunnen verrassen:
Vendrame, Spengler, Albanese

 

Eindklassement

Wat het eindklassement betreft denken wij dat het vooral aan zal komen op etappe 3, 4 en 5. Met de nadruk op etappe 4. Er zijn geen lange beklimmingen dus onze favorieten zijn vooral klimmers in vorm, enkele heuvelspecialisten en een verdwaalde avonturier.

Sergei Chernetskii van Astana is een van onze topfavorieten. Hij is tenslotte een man uit het Oosten en verkeert in prima vorm (werd 10^e in Lombardije). Wij denken dat dit parcours hem wel past en er ligt ten slotte een Worldtour-zege ‘up for grabs’.

Voor UAE’s Diego Ulissi geldt eigenlijk een beetje hetzelfde. Nou ja,  behalve dan dat hij niet uit het oosten afkomstig is. De Italiaanse heuvelspecialist reed in zijn thuisland een uitstekend najaar en is die vorm vast nog niet kwijt. Overigens zit in zijn team ook de verrassende winnaar van de openingstetappe van vorig jaar: Niemiec.

Daniel Martinez van Wilier zou een van onze dark horses voor drie sterren geweest zijn, als hij niet gevallen was in Il Lombardia. Het schijnt dat hij er zonder kleerscheuren vanaf is gekomen, maar meteen op het vliegtuig naar Turkije draagt niet echt bij aan je herstel, lijkt ons.. Maar toch: hij was erg goed bezig dit najaar en wij zien hem zeker in staat tot iets moois in de komende dagen.

Sterrenstelsel

***  Chernetskii, Ulissi

**  Martinez

*  Hansen, Atapuma, Arslanov, Molina, Firsanov, Pantano, Turrin

Jokers: Butler, Ravasi